Het was alsof er een startsein werd gegeven toen de drie mannen na de koffie achter elkaar aan naar de keukendeur liepen. Maar je hoorde en zag niets wat op een teken had geleken.
De een pakte een paal, de ander een breekijzer. Zwijgend braken ze de deur open en stutten die met de paal.
Het was spannend.
Niemand zei iets.
Het was het startsein om de deur te openen,
en voorgoed te sluiten.
Ik plaatste een harnas om mijn ziel en streelde zijn gezicht.
“Het huis stort niet in,” zei ik tegen hem. Hij zou verrast gekeken hebben als hij nog kon zien.
“Je vrienden zullen voor je zorgen.”
IJskoud was hij en zijn huid gaf niet meer mee.
Hij lag er nog zoals die eerste avond, toen we hem in de kist gelegd hadden, dezelfde vrienden van hem, en ik. Met een bijna glimlach, opgelucht. Zoals alle doden er tevreden bij lijken te liggen.
Was hij er nog?
Was jij er nog toen je vrienden je in de kist je opengebroken deur uitdroegen?
Heb je gemerkt met hoeveel toewijding ze met je omgingen?
Die dag bestond uit verschillende startseinen,
ik weet niet of ik een ervan ooit zal vergeten.
Appelvrouw 
het kruis zegt alles
van je complete keuken
beroofd zijn, verlost
wat had je misdaan?
de SS-eend heeft drie keer
gekwaakt? en toen dit?
je kunt er nu nog
op ijsberen voordat uit
de lucht Sie-mens valt.
Marius,
euh, in dit geval is er niet zoveel humor.
Wat je ziet is de deur naar de keuken, de tegels waren van het sanitair.
Vroems had het deel van zijn huis gesloopt om te verbouwen. toen kreeg hij zelf kanker, de fundering was gegraven en het was een grote modderpoel.
Zoals in zijn lijf.
Sie-mens kon daar niets meer aan doen.
Mijn misdaad was dat ik teveel van hem hield. Maar het was ook mijn kracht, om hem bij te staan.
Ik hoop maar dat ik dat goed gedaan heb.
onnozel van me, Appelvrouw
ik had het moeten weten, door die deur
die je dichtsloeg, maar doe jezelf niet tekort
je kunt nooit genoeg van iemand houden als hij alles
voor je was en de misdaad is dat kanker bestaat en toeslaat
zonder dat je er wat aan kan doen, het is een gemene dood die je
niet de kans moet geven je schuldig te voelen, dan bega je zelf een misdaad
niemand rekent op de dood van iemand waar je zielsveel van houdt
en daardoor hem met al je kracht bij kon staan
dat moet je wel goed hebben gedaan
al voelt het nog zo rot
hem te missen
dat gevoel zal slijten
en het gemis zal blijven, maar
zal zoeter en zoeter worden, als een lief
die je dagelijks bezoekt en met je het leven deelt
dat zo mooi was en eeuwig zo zal blijven in je beleving van wie hij voor je was
zonder hem had het leven geen stem, al lijkt het nog alsof de dood dat van je afpakte
vertrouw erop dat die liefde je nu nog dezelfde kracht kan geven voor heel je leven, niet alleen
voor het deel dat hij nog lijfelijk bestond, hij zit in je grond om er zelf iets moois van te maken, strooi wat braak ligt vol met bloemenzaden, laat de leegte niet groeien, maar ieder cm bloeien
ik ga me schamen
Marius,
Dankje voor je lieve woorden.
“laat de leegte niet groeien”, dat raakt me bijzonder.
Mooi gezegd.
En schaam je maar niet, dat doe ik alleen.
…. … …. …… .. ….
wat betekent: geen woorden voor…
maar het gedicht met dezelfde titel viel me wel meteen in gedachten:
de deur
een deur is open
of dicht
een deur die open is
is een gat naar
de ruimte
een deur die dicht is
deel van de muur
begrenst de ruimte
als ie beweegt
is ie een deur
zo ben ik
een deur
(Bert Schierbeek, 1972)
zo koud en kaal de foto
zo warm is je beschrijving in het tweede gedeelte
verwarrend zoals beide waar zijn
Oeps dat is een heel ander soort startsein… Van iemand houden kan geen misdaad zijn… 😉
Prachtig geschreven, in een paar korte zinnen is het hele verhaal verteld, knap gedaan…
@ Selmasalo,
De vermenselijkte deur, of verdeurde mens.
Ik kan me er iets bij voorstellen, heeft het mooi verwoord.
@ Assyke,
weet niet wat ik zeggen moet dus zeg ik maar niets.
@ Aline,
Je mocht creatief met het onderwerp omgaan van Assyke,.
Van iemand houden kan geen misdaad zijn, zeg je,
Maar als je van de man van een ander houdt, wordt dat wel eens zo gezien.
Niet dat Vroems van een ander was, hij was alleen van zichzelf, maar als voorbeeld dat houden van niet altijd positief gezien wordt.
Dankje voor het compliment.
Van Vroems leerde ik zo met korte zinnen te schrijven.
Zo deed hij het:
http://vroems.wordpress.com/2009/12/11/het-gesprek/
Pingback: startsein, de eerste schoten « Assyke's Blog
http://hartenziel.wordpress.com/2011/07/15/startsein-eerste-steen-voor-een-serie-tweewekelijkse-schrijfopdrachten/
het staat er
en ik heb je nog niet eens bedankt…
bij deze dus!
Heb het gelezen, ik heb een dikke keel. Je schrijft zo mooi over erge dingen, dat raakt me heel diep. Je liefde hangt meters dik over deze bijdrage.
Je hebt het mooi onder woorden gebracht Appelvrouw.
Gelezen.
Rouw.
Goed.
Moeilijk woorden voor te vinden.
Keel zit even dicht.
@ Assyke,
Jij ook bedankt, en voor het bedanken bedankt.
@ Zilvertje,
Spoelen met citroen, en dan lachen,
helpt echt tegen dat gevoel in je keel.
Volgens mijn huisarts hoor de dood bij het leven en is het niet erg.
Ik weet nog altijd niet wat ze zelf heeft meegemaakt om zo’n cliché op te boeren.
@ Kitty,
Dankje
@ Vogel-vrij,
Ja, goed, weet jij ook.
@ Fulps,
Dankje voor je reactie.
Ik vind het heel bijzonder als mensen bij zo’n zwaar onderwerp toch iets weten te zeggen, zelfs dat ze het niet weten.
Ohhhhhhhhhhhhh, zo een huisarts, dan krijg ik zo een: ik wil je voeten op een plank vasttimmerengevoel.
Zo mooi en zo verdrietig.
Dank je.
Zilvertje, voor mij een dokter om zo min mogelijk naar toe te gaan.
@ Nynke,
Jij ook bedankt.
Het is een prachtig beeld dat je geeft, van die mannen en die deur en je gevoel. Heel erg toegewijd. Met een gat erin.
En met de gedachte aan nieuwe beginnen ook.
Barbara,
Een heel groot gat, maar ondanks dat voel ik me boordevol liefde.
Weet ik. Iemand zei me ooit, zo’n gat hoeft niet dicht, er kan ook een vliesje op groeien. Maar misschien is het wel anders. Misschien moet je er alsmaar overheen blijven springen om daar sterk van te worden. Of er soms uitklauteren. Misschien is dat gat wel niet verkeerd.
Barbara, ik denk dat allebei waar is, een vliesje kan,
Van erover en doorheen springen word je beslist sterker.
Maar je kunt ook door een gat heenkijken, het gat waar je doorheen spring.
Wat je daar ziet hoeft niet eng te zijn. Ik voel liefde en dat gat heb ik er bij nodig,
denk ik.
Het gat is dus zeker niet verkeerd, zo mag je het gerust zien.
Dat vind ik mooi, als een sleutelgat.
Een gat met een diameter van wel 25 cm.
Zonder sleutel want hij zit niet op slot.